Kongres Pracy odbył się we Wrocławiu w dniach od 8 do 12 maja 1991 r. Motywem dla jego zorganizowania była setna rocznica opublikowania przez papieża Leona XIII pierwszej encykliki społecznej „Rerum novarum” oraz nowa rzeczywistość w Polsce po upadku komunizmu. Idea zorganizowania kongresu wynikała z troski Kościoła o stan pracy w Polsce. Wówczas, po upadku systemu komunistycznego, u podstaw suwerenności Polski i kształtowania się nowego systemu ekonomicznego podjęto się refleksji nad koniecznością etycznego kształtowania stosunków społecznych w szeroko rozumianym zagadnieniu pracy. Podkreślono, że reforma wadliwych struktur społecznych musi się dokonywać z poszanowaniem godności człowieka. 

List do uczestników Kongresu Pracy wystosował wówczas papież Jan Paweł II. Papież pisał min.: „Polska ma w tych przemianach swoje zasadnicze miejsce, więcej, na polskiej ziemi został zapoczątkowany nowy wielki ruch ludzi pracy, zrodziła się nowa kwestia robotnicza naszych czasów. Powstaje więc potrzeba wielkiej etycznej refleksji oraz dyskusji nad właściwym zrozumieniem roli i miejsca człowieka w tej nowej sytuacji, a wraz z tym roli pracy, do której jest on od początku powołany. W Polsce i w wielu innych krajach Europy godność i wielkość ludzkiej pracy została zniszczona przez nieludzką ideologię i stąd przed całym społeczeństwem stoi zadanie przywrócenia pracy na nowo prawdziwej wartości i chrześcijańskiego sensu. Pracy rozumianej nie tylko jako pomnażanie dóbr materialnych, ale jako środek duchowego rozwoju człowieka, jako urzeczywistnienie jego człowieczeństwa i spełnienie osobowego powołania, pracy, rozumianej jako służba bliźniemu i pomnażanie dobra wspólnego. (…) Pomyślność duchowa i materialna narodów zależy od ludzkiej pracy, która jest kontynuacją Bożego dzieła stworzenia i uczestnictwem w dziele odkupienia ludzkości. Kongres Pracy ze swym bogatym programem nabiera przeto szczególnego znaczenia w obecnej chwili, tak ważnej dla Polski”.

W kongresie uczestniczył osobisty przedstawiciel papieża Jana Pawła II kard. Roger Etchegaray. Obrady toczyły się w Auli Leopoldina Uniwersytetu Wrocławskiego.

Obecnie, w czasie postpandemicznym, konieczna jest ponowna refleksja nad kształtem życia społecznego. Organizatorzy pragną powrócić do interdyscyplinarnej refleksji nad zagadnieniem pracy ze szczególnym zwróceniem uwagi na wartości etyczne w tym obszarze. W ramach projektu zostanie zorganizowana konferencja naukowa, która zaprezentuje najnowsze wyniki badań i opinie eksperckie w aspekcie interdyscyplinarnym dotyczące życia ekonomicznego. W kongresie jako prelegenci wystąpią specjaliści z zakresu ekonomii, socjologii, politologii, filozofii, prawa, etyki, teologii. Konferencja będzie adresowana nie tylko do ludzi nauki, ale także przedstawicieli władzy ustawodawczej, wykonawczej oraz organizacji przedsiębiorców, pracodawców i pracowników, by zaprezentowane wyniki badań naukowych stały się asumptem do podejmowania konkretnych decyzji prawno-organizacyjnych. Jest to realizacja misji społecznej odpowiedzialności nauki. Podczas konferencji pragniemy poddać interdyscyplinarnej refleksji hipotezę o konieczności kultywowania w procesie rozwoju chrześcijańskiego systemu wartości etycznych, który przez wieki służył organizowaniu życia społecznego Polski oraz jej przetrwaniu i rozwojowi. Budowa życia społecznego, również w wymiarze ekonomicznym, wymaga właściwego rozeznania sytuacji społecznej, kierunków reform ekonomicznych, politycznych i kulturowych. U podstaw odnowy społecznej winna znajdować się przede wszystkim etyczna odnowa człowieka oraz poznanie i zrozumienie wszystkich jego autentycznych potrzeb i najważniejszych trudności. Społeczna sytuacja postpandemiczna wymaga kompetentnego przemyślenia wskazanych problemów oraz kompetentnego zastosowania ich w konkretnych decyzjach prawno-organizacyjnych.

Projekt posiada istotne znaczenie dla opartego na wynikach badań z dziedziny nauk społecznych, kształtowania rzeczywistości społeczno-ekonomicznej. Będzie on służył dalszym działaniom, mającym na celu rozwój badań w kontekście pracy ludzkiej. Pozwoli to na wzmocnienie potencjału naukowego środowisk znajdujących się na styku nauki i polityki oraz aplikacją najnowszych wyników badań społecznych w naszej ojczyźnie.

Celem Fundacji Obserwatorium Społeczne jest promocja katolickiej nauki społecznej poprzez działalność społeczną, edukacyjną, kulturalną, dokumentacyjno-archiwizacyjną i naukową. Wydała w języku angielskim i włoskim dokument Rady Społecznej KEP „Chrześcijański kształt patriotyzmu”; przygotowała opinię na temat znaczenia i konotacji symbolu krzyża celtyckiego; przeprowadziła diagnozę postaw młodzieży i liderów wybranych środowisk młodzieżowych działających we Wrocławiu w zakresie ich postaw społeczno-patriotycznych oraz poczucia tożsamości kulturowej, lokalnej i narodowej; opracowała program zintegrowanych działań edukacyjnych „Chrześcijański kształt patriotyzmu”; zrealizowała projekty: „Patriotyzm Dialogu”, „Wrocław – Dialog – Wspólnota”, „Tożsamość” oraz zorganizowała warsztaty dla nauczycieli w ramach projektu „Słowo też zabija”. Z Instytutem Statystyki Kościoła Katolickiego SAC tworzy Ośrodek Zaawansowanych Badań Społecznych. Współpracuje z Osservatorio Internazionale we Włoszech.

Projekt ma kluczowe znaczenie dla rozwoju społecznego kraju, opartego na wynikach badań z dziedziny nauk społecznych, kształtowania rzeczywistości społeczno-ekonomicznej. Ma ono służyć dalszym działaniom, mającym na celu promocję i rozwój zarządzania głęboko ludzkiego, w kontekście pracy ludzkiej. Społeczeństwo oparte na tego typu zarządzaniu ma charakter wspólnotowy, nie zaś indywidualny lub masowy. Podstawą badań jest myśl o pracy jako łączności między wszystkimi członkami wspólnoty. 

Kongres zgromadzi najlepszych polskich naukowców z dziedziny nauk społecznych. Obejmie swym zasięgiem różne ośrodki akademickie naszego kraju.

Projekt będzie oddziaływał w znacznym stopniu na promocję i prezentację osiągnięć naukowych – najnowszych wyników badań i prac rozwojowych z dziedziny nauk społecznych i teologicznych. Dzięki kongresowi, poprzez jego uczestników, do społecznej świadomości zostaną wprowadzone takie pojęcia katolickiej nauki społecznej jak społeczna gospodarka rynkowa, partycypacja pracownicza, akcjonat pracowniczy, dekolonizacja działalności produkcyjnej.